Aylardır insan
gibi bir hayat sürmediğim gerçeği, daha ne kadar böyle süreceği konusunda beni
endişeye düşürüyor. Oturduğum yerden endişeye düşecek kadar kendime duyarsız
biri olmadığım için, üşenmedim oturup ne istiyorum' un analizini yaptım;
1.Öğrenci
olduğumu gerçekten birilerinin hatırlatması gerek mesela; derslere girmem
gerektiğini, hocalarla dersler hakkında sohbet etmem, defter kitap gibi şeyler
taşımam gerektiğini birilerinin hatırlatması gerekiyor. Zira ara sıra kendimi
öğrenci kimliğime bakmak zorunda hissediyorum
2.21 yaşında
aklı selim tüm yaşıtlarım gibi gezmek, tozmak sinemaya tiyatroya gitmek, sosyal
aktivitelere katılmak istiyorum fakat tüm bunları yapmayı deli gibi istediğim
halde, hiçbirini yapamıyorum.
3.Yeterince
sevdiğim, beni seven arkadaşlarımın var olduğunu düşünürsek, her normal gencin
ihtiyaç duyduğu gibi arkadaşlarla bir araya gelip saç boyama muhabbeti,
dedikodu yapma, kilo aldım kilo vermişsin sohbetleri ,ay çok özlemişim diye
sarılmalar kıkırdamalar ve olmazsa olmaz aşk mevzularıyla boş yere vakit
öldürmek istiyorum
4. Normal bir
insanın haftada bir kere de olsa isteyerek/istemeyerek yaptığı gibi, uykulu
gözlerle izlemeye maruz bırakıldığım programlar (müge anlı ve doktorum v.b.)
bittikten çook sonra uyanmak istiyorum.
5.Bir taraflarım
ağrımamış, kolum bacağım hamlamamış, tutulmamış, ayaklarım oradan oraya
koşturmaktan su toplamamış şekilde uyanmak, sonra bir daha uyumak istiyorum.
6. Mümkünse uzun
bir süre fakülte sekreterimiz Salih bey'i, Ayfer abla'yı, Kadir abi'yi, süper
güvenlik Nihal abla'yı görmemek, cebimde kar-yön odasının anahtarından başka
bir anahtarın üvey evlat muamelesi gördüğü anahtarlığı taşımamak, 100.yılın
yakın çevresinden uzun bir süre geçmemek istiyorum.
7.Yaşam'daki
yeşil koltuklara oturup boş boş geleni geçeni seyretmek istiyorum.
8.Birazcık da
huzur istiyorum yüksek müsadenizle.
saygılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder